maandag 30 januari 2012

Inlopen nokkenas en de testrit

Het inlopen van de nokkenas schijnt erg belangrijk te zijn. Eigenlijk wel vreemd, ik heb nog nooit gehoord dat dat bij nieuwe auto's al in de fabriek gebeurt.

In het kort is de procedure dat je meteen na de start het toerental boven de 1500 houdt en er absoluut niet onder laat komen. Het beste is op 2000 toeren, een half uur lang en ondertussen af en toe wat wisselen tussen de minimaal 1500 en 2500 toeren. Voelt wat tegennatuurlijk aan om je vers gereviseerde motor meteen aardig te laten werken, ook al is het onbelast. Het idee erachter is dat je nokkenas in moet lopen, bij een laag toerental is de belasting op de punten te hoog en zorgt voor grote slijtage en een nokkenas die al bij enkele tienduizenden kilometers aan vervanging toe kan zijn.

Starten dus maar en meteen op 2000 toeren. Met de choke erop (ik start toch op gas) zet ik hem op 2000 toeren en vervolgens zet ik de stationair stelschroef  tegen de gasklep aan. Kan de choke er weer af en kan ik het toerental regel terwijl ik bij de motor sta om alles in de gaten te houden. In eerste instantie loopt cylinder 3 niet helemaal mooi mee, maar na enkele minuten doet deze ook netjes mee en loopt de motor lekker. Ik hoor geen gekke geluiden en houd het koelwater in de gaten. Deze loopt op naar het midden en blijft dan de volle 30 minuten onverstoorbaar daar staan. Leve die 11 liter koelvloeistof. Er zijn veel auto's die dat niet kunnen: stilstaan en een halfuur met 2000 toeren laten loeien.

De uitlaten heb ik omwikkeld met "verband" om deze te isoleren en de temperatuur in de motorruimte onder controle te houden. Doordat ik tijdens het sleutelen deze regelmatig met vette handschoenen heb vastgehouden stinken deze nu verschrikkelijk. In eerste instantie dacht ik dat de zaak in brand ging vliegen, maar gelukkig werd het langzamerhand minder.

Na het half uur alles nog eens goed nalopen op lekkage, alles is netjes droog. Tijd voor de eerste rit. Ik moet ten slotte ook kijken of hij goed rijdt en bovenal hoe de versnellingsbak het doet.

Wegrijden brengt de eerste aangename verrassing: de koppeling gaat superlicht pakt heerlijk aan. Wat een genot. Als je deze auto af kunt laten slaan moet je echt aan een automaat en kun je niet rijden. Heel gemakkelijk rijdt hij zonder gas te geven over een paar hobbels heen. Wel erg gemakkelijk?

Dat klopt: ondanks dat de pook in hoog staat, staat de bak in laag. Jammer, maar ik word er nog niet zenuwachtig van. Dat is te fixen, want dat zit aan de buitenkant van de bak. Niet leuk, maar is te overzien. Dit maakt het wel gemakkelijk om met lage snelheid alle versnellingen te testen. En die doen het allemaal !!! Wel nog wat stroef, maar dat schijnt normaal te zijn na een revisie, alles moet nog op elkaar inlopen. Ook de olie is nog koud.

Op het moment dat ik de garage in wil rijden om aan het probleem met de hoge gearing te werken, bedenk ik me dat ik wellicht de bak in zijn laag moet proberen te zetten. Zo gezegd, zo gedaan. En warempel, hij staat in hoog. Niks maar aan doen, daar kan ik mee leven. Tijd voor een langere testrit.

Even een rondje door de stad en een stuk provinciale weg. De motor en de bak (vooral de 5) is helemaal stil geworden. Missie geslaagd, het probleem was dus inderdaad het tandwiel. En na een tijdje rondrijden en inmiddels warme olie gaat het schakelen eigenlijk behoorlijk goed. De 5 is vaak nog het lastigste, maar met tussengas en af en toe een wat fermere hand lukt het steeds beter.
En dan nu nog een foto van de Range in actie afgelopen zomer in de Desert des Agriates op Corsica.

Nu nog alles helemaal goed afstellen op LPG, carburateurs synchroon zetten, ontsteking op tijd zetten en dan kan hij er voorlopig weer tegen. Al met al was het een heleboel werk, maar ontzettend leerzaam, kostenbesparend en zeer bevredigend.

Op naar de "kleine" klusjes, zoals het reviseren van de remklauwen, deurrubbers vervangen, standkachel installeren, alarm inbouwen, kilometertellerkabel vervangen, dagteller repareren, lampjes in dashboard en dergelijke. Ook moet ik de schakelaar van de difflock (die had ik vervangen) nog afstellen. Dat kon niet op dat moment, de auto moet rollen om deze in difflock te krijgen.

Je bent nooit klaar met een klassieker. En helemaal niet met een Engelse.
En dan heb ik ook nog een Defender 90......

1 opmerking:

  1. Hallo Franc,

    Ik heb afgelopen avond met veel interesse je weblog gelezen.
    Ik heb zelf een p38 uit 2000 die al twee jaar last van een tik in het motorblok. Ik heb alles geprobeerd dit op te lossen maar helaas is dit tot nu niet gelukt. Het enige wat overblijft is het onderblok aanpakken zoals jij gedaan heb.
    Mijn vraag is of jij of het revisie bedrijf een duidelijke aanwijzing hebben kunnen vinden voor het tikken in het onderblok.

    Met vriendelijke groet,

    Johan Jansen
    johan.jansen69@upcmail.nl

    BeantwoordenVerwijderen